x تبلیغات
danestaniha

تفاوت انواع برندهای ایمپلنت کدامند؟

 تفاوت انواع برندهای ایمپلنت کدامند؟

1. اولین تفاوت انواع برند ایمپلنت در خصوصیات میکروسکوپی سطحی انواع ایمپلنت‌ها است که دارای خلل و فرج برای جوش خوردن سلول‌های استخوانی است.
 
این خلل و فرج در چه مقیاسی است؟ آیا در مقیاس میکرو یا در مقیاس نانو است؟ ایمپلنت اقساطی در رشت  این سطح تماس ایمپلنت را تغییر می‌دهد. چه مراحل یا پروسه‌های فیزیکی و شیمیایی روی سطح ایمپلنت انجام‌شده است که آن سطح آبدوست‌تر (هیدروفیل) یا حتی سوپر هیدروفیل‌تر شود؟ سطح آبدوست برای جذب فاکتورهای رشدی و سلول‌های استخوانی است که این عمل جوش خوردن را تسریع و تشدید کند.
 
2. تفاوت دیگر انواع ایمپلنت‌ها از لحاظ دقت قطعاتی است که با یکدیگر جفت می‌شوند.
 
برای مثال اباتمنتی که روی ایمپلنت سوار می‌شود؛ در زیر میکروسکوپ این فاصله‌ی بین قطعات در چه حدی است؟ دهم میلی‌متر، صدم میلی‌متر یا هزارم میلی‌متر؟ این مسأله در طول سال‌ها تحت‌فشار و فرسایش چه قدر دوام می‌آورد و چه قدر کار می‌کند؟ این‌ها مسائلی هستند که بین برندهای مختلف ایمپلنت اختلاف ایجاد می‌کنند.
 
3. تفاوت دیگر انواع برند ایمپلنت از لحاظ تفاوت امکانات پروتزی است.
 
که دست پزشک را برای مانور بیشتر در شرایط خاص باز می‌گذارد؛ این‌ها به همان مثال تفاوت کوه و بیابان و استفاده از ماشین در سطح شهر یا در شرایط سخت اشاره دارند. پس اگر در این حد وارد جزئیات شویم؛ ممکن است ساعت‌های سوئیسی و تفاوت آن‌ها با برندهای دیگر را به خاطر بیاوریم. از همین‌جا می‌توانیم دوباره به این مثال برسیم که چرا بعضی از افراد با اینکه ممکن است فقط در سطح شهر با ماشینشان تردد کنند. ترجیح می‌دهند که به جای هیوندا از بی اِم دبلیو یا بنز استفاده کنند.
 
4. در مورد مسأله‌ی تفاوت قیمت در انواع برند ایمپلنت ممکن است که صرف‌نظر از نوع برند ایمپلنت و در یک برند واحد، بر اساس نوع طرح درمانی که ما برای بیمار داریم.
 
قیمت‌ها و هزینه‌ها متفاوت باشند. برای مثال ممکن است که از اباتمنت پیش‌ساخته یا اختصاصی استفاده شود؛ اباتمنت اختصاصی بر اساس عمق لثه، شکل آن و نوع دندان خاصی که قرار است ایمپلنت برای آن بیمار جایگزین شود؛ ساخته‌شده و این باعث می‌شود که هم دقت کار بالاتر برود ‌و هم گیرکردن غذا بین دندان‌ها کمتر شود و تمیز کردن آن برای بیمار راحت‌تر است.
 
5. تفاوت دیگرانواع برند ایمپلنت‌ها در روکشی است که روی اباتمنت قرار می‌گیرد.
 
این روکش می‌تواند به روش دیجیتال یا سنتی و با دست ساخته شود. روکش می‌تواند از جنس (PFM) باشد که در واقع فریم (frame) و اسکلت آن فلزی است و روی آن پُرسِلَن قرار می‌گیرد. همچنین روکش می‌تواند از جنس تمام سرامیک یا زیرکنیا باشد که تمام این‌ها تفاوت ایجاد می‌کنند.
 
بهترین مارک ایمپلنت کدام است؟
تفاوت ایمپلنت‌های کره‌ای با ایمپلنت‌های سوئیسی درجه‌ یک چیست؟ در عین حال که همه‌ی این ایمپلنت‌ها قابل قبول هستند؛ اما بعضی‌هایشان اختلاف قیمت زیادی دارند؛ بنده همیشه برای بیمارانم این مثال را می‌زنم و ایمپلنت را با انواع اتومبیل‌ها مقایسه می‌کنم. ممکن است بخواهید از اتومبیلتان در سطح شهر یا در جاده استفاده کنید یا ممکن است بخواهید از اتومبیلتان در کوه، بیابان و در شرایط سخت استفاده کنید.
 
برای بیمارانی که دیابت دارند، افراد سیگاری، افرادی که به دلیل سفرشان محدودیت زمانی برای جوش خوردن ایمپلنت دارند یا افرادی که محدودیت‌های خاص پروتزی دارند؛ در همه‌ی این موارد بهتر است که بیمار، انتخاب برند ایمپلنت را بر عهده‌ی دندان‌پزشک بگذارد‌. در این موارد ما ایمپلنت‌های برتر یا خاص را به بیمار پیشنهاد می‌دهیم.
از طرف دیگر عده‌ای هستند که به پرفکشن (perfection) در همه‌ی امورشان بیشتر اهمیت می‌دهند؛ دوست دارند که بیشتر وارد جزئیات شوند و از هر نظر کارهایشان مطمئن‌تر و پرفکت‌تر (perfect) باشد. در شرایطی که بیمار مسأله‌ی خاصی نداشته و عجله‌ای هم ندارد؛ همچنین مسأله‌ی اقتصادی هم برای او مطرح است، می‌توانیم از برندهای کره‌ای درجه‌یک استفاده کنیم.
 
اگر ایمپلنت خوب کار گذاشته شود؛ می‌تواند سال‌های زیادی برای بیمار بدون هیچ مشکلی کار کند. البته ایمپلنت درجه‌یک کره‌ای بسیار بهتر از ایمپلنت درجه‌ی سه سوئیسی است.
 
به گفته دکتر متخصص کاشت دندان در اصفهان:
 
یک مسأله را خدمت بیماران عزیز باید بگوییم که در کل، انتخاب پزشک عمل‌کننده بسیار مهم‌تر از انتخاب برند ایمپلنت است؛ چه‌بسا بهترین و گران‌ترین برند ایمپلنت اگر خوب کار نشود؛ ممکن است که به نتیجه‌ی دلخواه نرسیم و ایمپلنت با استخوان جوش نخورد و از دهان خارج شود.

 

کاشت ایمپلنت دندان در چه کسانی موفق تر است؟

 

کاشت ایمپلنت دندان در چه کسانی موفق تر است؟

کسانی که شرایط زیر را دارند، احتمال موفقیت ایمپلنت دندان در آنها بیشتر است:

  • مطلوب بودن وضعیت سلامتی
  • سلامت لثه
  • تراکم خوب استخوان
  • سلامت دهان و دندانها

چه چیزهایی باعث می شوند کاشت ایمپلنت دندان در همان اوایل کار، ناموفق شود؟

مشکلات یا عوارض مربوط به جراحی کاشت ایمپلنت ممکن است اندکی پس از درمان یا سالها پس از آن بروز نماید. عوارض اولیه معمولا ظرف سه تا چهار ماه پس از عمل پدیدار می شوند. بهترین دکتر ایمپلنت در رشت  اگر چه درد و ورم پس از عمل کاشت ایمپلنت کاملا طبیعی است، اما باید حواستان به شدت و طول مدت آن و یا هر علائم دیگری که ایجاد می شوند باشد تا اگر عوارضی ایجاد شده به موقع بتوانید آن را برطرف کنید.

  • عفونت در محل کاشت ایمپلنت

عفونت ممکن است در حین جراحی یا پس از آن ایجاد شود. عواملی که احتمال عفونت را افزایش می دهند عبارتند از بیماریهای خود ایمنی، سیگار و ضعیف بودن بهداشت دهان.

  • حرکات ریز ایمپلنت

حرکت کردن ایمپلنت حتی در مقیاس میکروسکوپی باعث می شود دیگر استخوان به ایمپلنت جوش نخورد. زمانی این اتفاق می افتد که ایمپلنت ثبات اولیه کافی ندارد یا فشاری بر آن وارد آمده است. این اتفاق در روش ایمپلنت فوری بیشتر رخ می دهد. معمولا تاج مصنوعی (مانند روکش دندان) پس از جوش خوردن ایمپلنت و استخوان، متصل می شود تا از نتیجه اطمینان حاصل شود. اما گاهی اوقات ممکن است روش ایمپلنت فوری به کار گرفته شود که در آن تاج مصنوعی دندان بلافاصله پس از جایگذاری پایه، روی آن سوار می شود. در این صورت ممکن است بر ایمپلنت فشار وارد بیاید و در نتیجه با شکست مواجه شود. دندانپزشک باید بتواند درست پیش بینی کند که ایمپلنت فوری برای بیمار مناسب است یا نه.

  • کم بودن تراکم یا حجم استخوان

اگر علیرغم ناکافی بودن استخوان اقدام به کاشت ایمپلنت شده باشد، استخوان کافی برای پشتیبانی وجود ندارد در نتیجه ممکن است ایمپلنت به استخوان جوش نخورد و درمان ناموفق شود.

  • آلرژی به ایمپلنت

در صورتی که به آلیاژ تیتانیوم آلرژی داشته باشید، اگر ایمپلنت تیتانیومی بگذارید درمان با شکست مواجه می شود. علائم آلرژی شامل ورم، از دست دادن یا کاهش حس چشایی و گاهی حس مورمور شدن یا گزگز می باشد. اگر به تیتانیوم آلرژی داشته باشید میتوانید از ایمپلنت زیرکونیا استفاده کنید.

  • عدم رعایت توصیه های دکتر

کارهایی که انجام می دهید میتوانند بر درصد موفقیت کاشت ایمپلنت تاثیر بگذارند. اگر توصیه های دکتر خود را جدی نگیرید و رعایت نکنید مثلا زمانی که گفته است غذاهای سفت و جویدنی نخورید، این نکته را نادیده بگیرید، ممکن است نتیجه مطلوبی دریافت نکنید.

همچنین اگر از برندهای با کیفیت ایمپلنت دندان استفاده نشود ممکن است به زودی دچار شکست شود.

اگر نتیجه کاشت ایمپلنت دندان موفق باشد باز هم ممکن است بعدا با شکست مواجه شود؟

بله. عمل جراحی کاشت ایمپلنت دندان ممکن است در ابتدا موفق به نظر برسد و حتی تا چند سال همه چیز خوب باشد اما عوارضی در دراز مدت به وجود بیاید. از جمله عوارضی که ممکن است بعدها دیده شود عبارتند از:

  • صدمه دیدن بافت ها یا عصبها که در زمان جراحی ممکن است اتفاق بیفتد. علائم صدمه دیدن عصب عبارتند از بی حسی و مورمور یا گزگز زبان، لبها، لثه یا صورت.
  • پس زدن بدن (بدن ایمپلنت را به عنوان شی خارجی و مهاجم در نظر گرفته و به آن حمله می کند) اتفاقی شایع نیست ولی ممکن است روی دهد. علائم پس زدن ایمپلنت توسط بدن عبارتند از افزایش درد در محل کاشت، ورم، تب و لرز.
  • سوراخ شدن سینوس (در ایمپلنتهایی که در فک بالا جایگذاری می شوند ممکن است روی دهد).
  • صدمه دیدن نواحی اطراف ایمپلنت که ممکن است باعث لق شدن آن شود.
  •  

 

تشخیص سنگ آکوامارین

چگونه یک آکوامارین واقعی را از یک تقلبی تشخیص دهیم؟ آکوامارین و تقلیدهای آن
آکوامارین- یک کانی، انواع بریل، آلومینوسیلیکات بریلیم از ساختار حلقه. تشخیص سنگ آکوامارین

 در ساختار آکوامارین، مانند همه بریل ها، حلقه های شش ضلعی (شش ضلعی) منظمی وجود دارد که روی هم قرار گرفته اند و کانال های توخالی را تشکیل می دهند. آکوامارین نامی را که پلینی بزرگ به آن داده بود، حفظ کرد، که با توصیف بریل ها، خاطرنشان کرد که با ارزش ترین آنها بریل ها هستند که رنگ آنها شبیه سبز خالص آب های دریا است (از لاتین aqua - آب، مادیان - دریا).
ساختار

آکوامارین متعلق به سنگونی شش ضلعی از کلاس تقارن دی هگزانال-بی هرمی است. ساختار آکوامارین شامل حلقه هایی است که از طریق اتم های Be و Al به هم متصل شده اند. حلقه ها ستون هایی را تشکیل می دهند که در امتداد محور مرتبه ششم کشیده شده اند. ستون های حلقه ها توسط چهار وجهی بریلیوم-اکسیژن و هشت وجهی آلومینیوم-اکسیژن به هم متصل شده اند. این کانال ها می توانند حاوی مولکول های آب، یون های سزیم و سدیم باشند.
کریستال های آکوامارین اغلب با شکل منظم مشخص می شوند. اندازه آنها بسیار متفاوت است. عادت کریستال ها معمولاً منشوری است. شکل های رشد و انحلال اغلب بر روی صورت کریستال ها مشاهده می شود. هنگامی که حل می شود، گاهی اوقات کریستال های نیزه ای شکل تشکیل می شود. آکوامارین همچنین به صورت سنگدانه های موازی، قرقره ای شکل، تابشی شعاعی و ستونی یافت می شود.
علاوه بر اجزای گازی مایع مشخصه همه بریل ها، که اغلب در کانال های نازک قرار دارند، آکوامارین ها گاهی اوقات حاوی اجزای جامد سفید رنگی به نام "گل داوودی" و "علامت برف"، لایه هایی از کریستال های کوچک، اجزای نازک سوزنی مانند هستند.
رنگ آکوامارین ها به دلیل ادغام هم شکل یون های Fe 2 + و Fe 3 + در ساختار بریل است.
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

پیوند استخوان فک (برای کاشت ایمپلنت دندان) چیست؟

 پیوند استخوان فک (برای کاشت ایمپلنت دندان) چیست؟

پیوند استخوان فک برای کاشت ایمپلنت دندان
پیوند استخوان تکنیکی است که در طی آن به استخوان افزوده می شود تا استخوان تقویت شود. این کار به ما امکان می دهد پی مستحکمی برای پشتیبانی ایمپلنت داشته باشیم. بهترین دکتر ایمپلنت در رشت بدون پیوند استخوان در بسیاری از موارد استخوان استحکام یا حجم کافی برای نگه داشتن ایمپلنت را ندارد.
 
هدف نهایی از کاشت ایمپلنت، داشتن دندانی مستحکم، مقاوم و بی دردسر است. پس از پیوند استخوان فک باید مدتی فاصله زمانی تا کاشت ایمپلنت باشد تا استخوان فرصت التیام و سخت شدن داشته باشد اگر چه گاهی اوقات در مواردی که پیوند جزئی است، ممکن است نیازی به این کار نباشد.
 
با پیوند استخوان شکل و انحنای استخوان فک دوباره به حالت قبل برمی گردد و بخش از دست رفته پر می شود تا علاوه بر پشتیبانی ایمپلنت، ساختار صورت را نیز جوانتر و پرتر کند.
 
چرا گاهی اوقات پیش از کاشت ایمپلنت به پیوند استخوان نیاز داریم؟
پیوند استخوان معمولا زمانی توصیه می شود که جراحتی در ناحیه فک ایجاد شده و یا به دلیل عفونت عمیق لثه، ساختار فک از دست رفته است و یا پس از کشیدن دندان، به تدریج استخوان بازجذب شده و کوچک شده است.
 
تحلیل رفتن بافت استخوان خواه به دلیل جراحت باشد یا عفونت و یا تحریک نشدن از طرف دندان، باعث می شود استخوان کوچک شود و استحکام قبل را نداشته باشد. در این صورت هنگامی که ایمپلنت در استخوان فک می گذارید و فشار شدید فک به آن وارد می شود، استخوان نمیتواند ایمپلنت را سفت و ثابت نگه دارد و خطر شکست درمان وجود دارد. اگر ایمپلنت کوچکترین حرکتی بکند، درمان موفق نخواهد بود و به مرور ایمپلنت از استخوان اطراف جدا می شود و لق می شود. در این صورت باید آن را بکشید و با پیوند استخوان دندان، ساختار محکمتری برای کاشت ایمپلنت فراهم کنید و سپس از یک ایمپلنت جدید استفاده کنید.
 
هنگامی که متخصص ایمپلنت می گوید استخوان مناسبی برای پشتیبانی ایمپلنت ندارید، معمولا اولین توصیه برای حل این مشکل، پیوند استخوان فک است. در این درمان، استخوان اهدایی از بدن خودتان یا منشا دیگر، برداشته می شود و به محل مورد نظر پیوند می خورد.
 
چگونه برای پیوند استخوان آماده شوم؟
نیاز به آمادگی زیادی نیست، معمولا یک دستورالعمل به شما داده می شود تا با بایدها و نبایدهای پیش از عمل آشنا شوید. معمولا این موارد را باید رعایت کنید:
 
از خوردن یا آشامیدن هر چیزی از ۸ الی ۱۲ ساعت پیش از عمل پرهیز کنید (بسته به این که تحت چه نوع بی حسی قرار می گیرید)
اگر دارویی مصرف می کنید، آن را با دکتر در میان بگذارید به خصوص داروهای رقیق کننده خون که عارضه خونریزی در جراحی را افزایش می دهند.
برای برگشت از مطب، برنامه ای بریزید که نیازی نباشد خودتان رانندگی کنید چرا که ممکن است تحت تاثیر آرام بخش باشید.
پیوند استخوان در دهان چگونه انجام می شود؟
پیش از شروع، بی حسی دریافت می کنید و بر علائم حیاتی شما در تمام طول عمل نظارت می شود.
دهان کاملا تمیز می شود و ناحیه مورد عمل، آماده می شود.
جراح برشی در لثه ایجاد می کند و آن را بالا میزند تا به استخوان زیر آن دسترسی پیدا کند.
مواد استخوانی پیوندی در داخل استخوان قرار داده می شوند.
پیوند استخوان با چسب قابل حل یا غشای مخصوص یا پیچ مخصوصی در جای خود ثابت می شود.
محل برش بخیه می شود تا جوش بخورد.
کدام نوع پیوند استخوان برای کاشت ایمپلنت، بهتر است؟
اگر گزینه پیوند اتوگرافت را انتخاب کنید یعنی از بدن خودتان استخوان برداشته شود، بیشترین احتمال موفقیت وجود دارد.
 
اشکال پیوند اتوگرافت در این است که در محل دیگری از بدنتان نیز باید جراحی صورت بگیرد تا استخوان برداشته شود. با این حال به دلیل کوچک بودن استخوانی که برداشته می شود، معمولا درد خفیفی پس از عمل تجربه می کنید و دوره نقاهت کوتاه است.
 
برخی افراد پیوند آلوگرافت را ترجیح می دهند. در این روش از بانک استخوان استفاده می شود و همه مواد استریل و فرآوری شده هستند.
 
استخوان گاوی یا حیوانات دیگر نیز پیش از استفاده کاملا فرآوری می شوند و به مواد کلسیتی تبدیل می شوند. هنگامی که پیوند می خورند، استخوان بدنتان از این مواد برای رشد استفاده می کند.
 
مواد سنتزی یا مصنوعی شامل سرامیک بر پایه فسفات کلسیم (مانند هیدروکسی آپاتیت یا تری کلسیم فسفات) است. از آنجایی که این مواد زیست فعال هستند، در بدن به صورت طبیعی شکل می گیرند و استخوان با کمک آنها خود را تقویت و بازسازی می کند. استفاده از مواد مصنوعی پیوندی، امکان انتقال بیماری را نیز به کلی برطرف می کند.
 
هر روش پیوند برای شرایط خاصی ممکن است بهتر باشد. بنابراین در این زمینه باید نظر جراح ایمپلنت را بپرسید.
 
عوارض پیوند استخوان فک برای کاشت ایمپلنت
پیوند استخوان برای کاشت ایمپلنت، چه عوارضی ممکن است داشته باشد:
 
به طور کلی پیوند استخوان عملی ایمن محسوب می شود. با این حال باید احتمالات زیر را در نظر داشته باشید:
 
عفونت
خونریزی
لخته شدن خون
صدمه دیدن عصب
عوارض ناشی از بی حسی
عفونت محل برداشت استخوان (بسیار نادر)
پس زدن پیوند

پیوند استخوان فک (برای کاشت ایمپلنت دندان) چیست؟

 پیوند استخوان فک (برای کاشت ایمپلنت دندان) چیست؟

پیوند استخوان فک برای کاشت ایمپلنت دندان
پیوند استخوان تکنیکی است که در طی آن به استخوان افزوده می شود تا استخوان تقویت شود. این کار به ما امکان می دهد پی مستحکمی برای پشتیبانی ایمپلنت داشته باشیم. بدون پیوند استخوان در بسیاری از موارد استخوان استحکام یا حجم کافی برای نگه داشتن ایمپلنت را ندارد.
 
هدف نهایی از کاشت ایمپلنت، داشتن دندانی مستحکم، مقاوم و بی دردسر است. پس از پیوند استخوان فک باید مدتی فاصله زمانی تا کاشت ایمپلنت باشد تا استخوان فرصت التیام و سخت شدن داشته باشد اگر چه گاهی اوقات در مواردی که پیوند جزئی است، ممکن است نیازی به این کار نباشد.
 
با پیوند استخوان شکل و انحنای استخوان فک دوباره به حالت قبل برمی گردد و بخش از دست رفته پر می شود تا علاوه بر پشتیبانی ایمپلنت، ساختار صورت را نیز جوانتر و پرتر کند.
 
چرا گاهی اوقات پیش از کاشت ایمپلنت به پیوند استخوان نیاز داریم؟
پیوند استخوان معمولا زمانی توصیه می شود که جراحتی در ناحیه فک ایجاد شده و یا به دلیل عفونت عمیق لثه، ساختار فک از دست رفته است و یا پس از کشیدن دندان، به تدریج استخوان بازجذب شده و کوچک شده است.
 
تحلیل رفتن بافت استخوان خواه به دلیل جراحت باشد یا عفونت و یا تحریک نشدن از طرف دندان، باعث می شود استخوان کوچک شود و استحکام قبل را نداشته باشد. در این صورت هنگامی که ایمپلنت در استخوان فک می گذارید و فشار شدید فک به آن وارد می شود، استخوان نمیتواند ایمپلنت را سفت و ثابت نگه دارد و خطر شکست درمان وجود دارد. اگر ایمپلنت کوچکترین حرکتی بکند، درمان موفق نخواهد بود و به مرور ایمپلنت از استخوان اطراف جدا می شود و لق می شود. در این صورت باید آن را بکشید و با پیوند استخوان دندان، ساختار محکمتری برای کاشت ایمپلنت فراهم کنید و سپس از یک ایمپلنت جدید استفاده کنید.
 
هنگامی که متخصص ایمپلنت می گوید استخوان مناسبی برای پشتیبانی ایمپلنت ندارید، معمولا اولین توصیه برای حل این مشکل، پیوند استخوان فک است. در این درمان، استخوان اهدایی از بدن خودتان یا منشا دیگر، برداشته می شود و به محل مورد نظر پیوند می خورد.
 
چگونه برای پیوند استخوان آماده شوم؟
نیاز به آمادگی زیادی نیست، معمولا یک دستورالعمل به شما داده می شود تا با بایدها و نبایدهای پیش از عمل آشنا شوید. معمولا این موارد را باید رعایت کنید:
 
از خوردن یا آشامیدن هر چیزی از ۸ الی ۱۲ ساعت پیش از عمل پرهیز کنید (بسته به این که تحت چه نوع بی حسی قرار می گیرید)
اگر دارویی مصرف می کنید، آن را با دکتر در میان بگذارید به خصوص داروهای رقیق کننده خون که عارضه خونریزی در جراحی را افزایش می دهند.
برای برگشت از مطب، برنامه ای بریزید که نیازی نباشد خودتان رانندگی کنید چرا که ممکن است تحت تاثیر آرام بخش باشید.
پیوند استخوان در دهان چگونه انجام می شود؟
پیش از شروع، بی حسی دریافت می کنید و بر علائم حیاتی شما در تمام طول عمل نظارت می شود.
دهان کاملا تمیز می شود و ناحیه مورد عمل، آماده می شود.
جراح برشی در لثه ایجاد می کند و آن را بالا میزند تا به استخوان زیر آن دسترسی پیدا کند.
مواد استخوانی پیوندی در داخل استخوان قرار داده می شوند.
پیوند استخوان با چسب قابل حل یا غشای مخصوص یا پیچ مخصوصی در جای خود ثابت می شود.
محل برش بخیه می شود تا جوش بخورد.
کدام نوع پیوند استخوان برای کاشت ایمپلنت، بهتر است؟
اگر گزینه پیوند اتوگرافت را انتخاب کنید یعنی از بدن خودتان استخوان برداشته شود، بیشترین احتمال موفقیت وجود دارد.
 
اشکال پیوند اتوگرافت در این است که در محل دیگری از بدنتان نیز باید جراحی صورت بگیرد تا استخوان برداشته شود. با این حال به دلیل کوچک بودن استخوانی که برداشته می شود، معمولا درد خفیفی پس از عمل تجربه می کنید و دوره نقاهت کوتاه است.
 
برخی افراد پیوند آلوگرافت را ترجیح می دهند. در این روش از بانک استخوان استفاده می شود و همه مواد استریل و فرآوری شده هستند.
 
استخوان گاوی یا حیوانات دیگر نیز پیش از استفاده کاملا فرآوری می شوند و به مواد کلسیتی تبدیل می شوند. هنگامی که پیوند می خورند، استخوان بدنتان از این مواد برای رشد استفاده می کند.
 
مواد سنتزی یا مصنوعی شامل سرامیک بر پایه فسفات کلسیم (مانند هیدروکسی آپاتیت یا تری کلسیم فسفات) است. از آنجایی که این مواد زیست فعال هستند، در بدن به صورت طبیعی شکل می گیرند و استخوان با کمک آنها خود را تقویت و بازسازی می کند. استفاده از مواد مصنوعی پیوندی، امکان انتقال بیماری را نیز به کلی برطرف می کند.
 
هر روش پیوند برای شرایط خاصی ممکن است بهتر باشد. بنابراین در این زمینه باید نظر جراح ایمپلنت را بپرسید.
 
عوارض پیوند استخوان فک برای کاشت ایمپلنت
پیوند استخوان برای کاشت ایمپلنت، چه عوارضی ممکن است داشته باشد:
 
به طور کلی پیوند استخوان عملی ایمن محسوب می شود. با این حال باید احتمالات زیر را در نظر داشته باشید:
 
عفونت
خونریزی
لخته شدن خون
صدمه دیدن عصب
عوارض ناشی از بی حسی
عفونت محل برداشت استخوان (بسیار نادر)
پس زدن پیوند
صفحه قبل 1 صفحه بعد